تاثیر دوپایه سیب زمینی روی رشد وعملکرد محصول گوجه فرنگی

چکیده:

پیوند روشی رایج برای ازدیاد درختان میوه از زمانهای دیرین بوده است. در مورد سبزیها، پیوند به منظور ایجاد سبزیهای میوه ای متحمل در برابر شرایط نامساعد خاکی و محیطی و افزایش رشد و عملکرد و کیفیت میوه در اوایل قرن بیستم به کار رفته و تکنیک نوینی را برای تولید سبزیهای میوه ای به وجود آورده است. به منظور بررسی تاثیر دوپایه سیب زمینی روی رشد و عملکرد محصول گوجه فرنگی آزمایشی در سال 1396-1395 در گلخانه هیدروپونیک گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز صورت گرفت. در این آزمایش دو رقم گوجه فرنگی، رقم رشد محدود (لاین نوترکیب) و رقم رشد نامحدود(هیبرید  Monymaker × San Marzanu) بر روی پایه های سیب زمینی آگریا و ساتینا پیوند زده شدند. این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در هشت تیمار و چهار تکرار انجام گرفت. صفات مرتبط با رشد رویشی گوجه فرنگی، عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیک (شاخص کلروفیل، غلظت عناصری مانند نیتروژن برگ، فسفر برگ، پتاسیم برگ) و صفات کیفی میوه گوجه فرنگی(مواد جامد محلول کل (TSS)،  اسیدیته قابل تیتراسیون، ویتامین ث) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین میزان عملکرد در تیمار گوجه فرنگی رشد نامحدود(شاهد) پیوند شده روی پایه آگریا مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که صفات رویشی و فیزیولوژیکی و کیفی گوجه فرنگی تحت تاثیر پایه های پیوندی قرار گرفت. به طوری که بیشترین میزان کلروفیل برگ و غلظت پتاسیم، در ترکیب پیوندی گوجه فرنگی رشد نامحدود روی پایه آگریا مشاهده شد. ترکیب پیوندی گوجه فرنگی رشد محدود روی پایه های سیب زمینی آگریا و ساتینا در قسمت زیر زمینی تولیده غده و در قسمت هوایی تولید میوه گوجه فرنگی کرد، درحالی که ترکیب پیوندی گوجه فرنگی رشد نامحدود روی پایه های آگریا و ساتینا درقسمت زیرزمینی فاقد غده بود و فقط در بخش هوایی تولید گوجه فرنگی کرد، نتایج بیانگر آن است که استفاده از پایه سیب زمینی آگریا و پیوندک گوجه فرنگی رشد نامحدود، نسبت به رقم رشد محدود گوجه فرنگی نتایج بهتری را نشان داد.