تاثیر تراکم بوته بر تجمع ماده خشک، شاخص کلروفیل و مقدار اینولین ریشه در دو رقم )Cichorium intybus L.( شیکوره ویتلوف

چکیده مقاله

مقدمه و هدف: شیکوره با نام علمی . Cichorium intybus Lگیاهی چند ساله از خانوادهی آستراسه است. ریشه های این گیاه علاوه بر تولید شیکون به عنوان سبزی ارزشمند از طریق فورسه کردن ریشهها در محیط تاریک، مهمترین منبع مورد استفاده جهت استخراج اینولین و الیگوفروکتوزها است. با توجه به این که کشت و کار این گیاه در ایران رایج نشده و نظر به اینکه یکی از مهمترین مسائل برای ترویج کاشت یک محصول جدید تعیین تراکم کاشت و نوع رقم میباشد لذا پژوهش حاضر به منظور ارزیابی تراکم کاشت بر عملکرد ریشه و محتوی اینولین ریشه شیکوره صورت گرفته است.
مواد و روشها: طی این آزمایش تاثیر 0تراکم بوته (تراکم 21 ،10 ،01و 21بوته در مترمربع) و دو رقم شیکوه ویتلوف
(پاگنا 1و یلواستار )2به صورت آزمایش مزرعهای در ایستگاه تحقیقات کشاورزی خلعتپوشان، دانشکده کشاورزی،
دانشگاه تبریز در سال 2338و در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با 3تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. در طول
دوره رشد گیاه، میزان کلروفیل برگها اندازهگیری شد. پس از برداشت ریشهها عملکرد ریشهها به صورت نمونهبرداری
از 2/0متر طولی ردیف گزارش شد. پس از برداشت محصول صفاتی نظیر وزن خشک بخش هوایی و ریشه، نسبت ریشه به برگ و نیز میزان اینولین ریشهها به روش رنگ سنجی اندازهگیری شدند.
یافته ها: رقم یلواستار دارای نسبت ریشه به برگ بیشتر و نیز دارای شاخص کلروفیل بالاتری نسبت به رقم پاگنا بود در حالیکه از نظر عملکرد ماده خشک برگ و ریشه بین ارقام مورد بررسی اختلاف معنیداری مشاهده نشد. تراکم بوته تاثیر معنی داری بر درصد اینولین ریشه نداشت. همچنین بین ارقام مورد بررسی نیز از این نظر اختلاف معنیداری مشاهده نشد. 
نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل برای تولید اینولین تراکمهای پایین و متوسط ( 21-21بوته در متر مربع) پیشنهاد می شود. رقم پاگنا بهدلیل برخورداری از نسبت ریشه به برگ کمتر میتواند بصورت یک رقم دو منظوره هم برای تولی شیکون از طریق فورسینگ ریشه و هم بعنوان گیاه علوفهای در نظر گرفته شود