ارزیابی تاثیر تودههای بومی به عنوان پایه بر میزان تحمل به تنش خشکی در هنداوانه 'کریمسون سوئیت

چکیده مقاله

استفاده از پایههای متحمل به خشکی از جمله هندوانههای بذری، دیمی و کدو یک راهحل موثر در افزایش تحمل به تنش خشکی در هندوانه است. بدین-منظور این آزمایش بصورت گلخانهای به منظور ارزیابی اثر تیمار آبیاری در سه سطح ظرفیت مزرعه ای ( FC 6/0- 3/0و : )1-0/8 :0/6-0/8و تیمار پایه در پنج سطح (شاهد، سه پایه هندوانه دیم و بذری: سبزوار، خواجه و آشتیان و یک پایه کدو: شینتوزا) بر پارامترهای فیزیولوژیک و بیوشیمیایی در هندوانه رقم کریمسون سوییت سوپر دراگون F1اجرا شد. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح خشکی تعداد روزنه برگ در گیاهان پیوندی و غیرپیوندی کاهش مییابد و گیاهان پیوند شده روی پایه شینتوزا تراکم روزنهای بالاتری داشتند. تنش خشکی سبب کاهش معنیدار شاخص کلروفیل، محتوای نسبی آب برگ و افزایش نشت الکترولیت در هندوانههای مورد مطالعه شد. ظرفیت آنتیاکسیدانی کل و فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز در نتیجه تنش خشکی افزایش یافت، اما این افزایش در گیاهان پیوندی روی پایههای شینتوزا و سبزوار بیشتر از گیاهان پیوند شده روی پایههای آشتیان و خواجه و همچنین هندوانههای غیرپیوندی بود. هندوانههای پیوند شده روی پایههای سبزوار و شینتوزا بالاترین، درحالیکه هندوانههای غیر پیوندی و پیوند شده روی پایه آشتیان کمترین میزان محتوای ترکیبات فنلی برگ را تولید نمودند.. سطح پتاسیم و فسفر در گیاهان با آبیاری نرمال بالاتر از گیاهان تحت تنش بود. در نتیجه صفات عملکرد و رشد رویشی بطور معنی داری تحت تاثیر تیمارهای آبیاری و پیوند قرار گرفتند