مروری بر تزریق آب هوشمند و آب با شوری کم در سنگ¬های کربناته

چکیده مقاله

امروزه یکی از اولویت‌های مهم صنعت نفت، ازدیاد برداشت نفت است و یکی از روش‌های متداول افزایش تولید نفت از مخازن، تزریق آب است. اما این روش دارای محدودیت‌هایی است که آن را با چالش‌هایی روبه‌رو کرده‌است. به منظور افزایش بازدهی تولید در عملیات تزریق آب، از تزریق آب هوشمند و آب با شوری پایین استفاده می‌شود. آب هوشمند با تنظیم و بهینه‌سازی ترکیب یون‌ها در آب تزریقی طراحی می‌شود. بخش بزرگی از سنگ‌های مخزن را سنگ‌های کربناته تشکیل می‌دهند که دارای پیچیدگی فراوانی هستند. مهم‌ترین چالش در بهره‌برداری نفت از مخازن کربناته که سبب کاهش میزان بازیافت نهایی نفت‌خام می‌شود، پدیده باقی‌ماندن مقدار زیادی از نفت درون سنگ است. در این مطالعه با بررسی جامع بر عوامل اثرگذار بر عملکرد آب هوشمند مشخص شد که یون‌های محلول در آب در تغییر ترشوندگی سنگ از وضعیت نفت‌دوست1  به آب‌دوست2  از سازوکارهای مختلفی عمل می‌کنند. برای نمونه افزایش غلظت یون‌های دو ظرفیتی و کاهش غلظت نمک NaCl موجود در آب، بازیابی نفت از مخازن کربناته را افزایش می‌دهد. همچنین نتایج آزمایش‌ها نشان می‌دهد، که علاوه‌بر تغییر ترشوندگی سنگ در تماس با آب هوشمند، مکانیسم تشکیل امولسیون آب در نفت نیز سبب افزایش راندمان تولید نفت می‌شود. هر چه آب تزریقی دارای شوری کمتری باشد، امکان تشکیل میکروامولسیون‌های آب در نفت افزایش‌یافته و مقدار راندمان تولید نفت بیشتر خواهد شد. هدف این مطالعه استفاده مناسب‌تر از روش تزریق آب برای افزایش راندمان تولید نفت از مخازن کربناته است.