تأثیر مشارکت در تمرینات با بارشناختی بالا و بدون بار شناختی بر حافظه کاری زنان با اختلال پانیک

چکیده مقاله

با توجه به اینکه تمرینات شناختی و بدنی، می‌توانند بهبود قابل توجهی در توانایی‌های شناختی و اجرای فعالیت‌ها داشته باشند، از این رو هدف از این پژوهش بررسی تأثیر مشارکت در تمرینات با بارشناختی بالا و بدون بار شناختی بر حافظه کاری زنان با اختلال پانیک می‌باشد. پژوهش حاضر با توجه به هدف و موضوع از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان دارای اختلال پانیک است، که اختلال پانیک آنها با استفاده از پرسشنامه وحشتزدگی و هراس آلبانی بارلو و زینبارگ (APPQ) و مصاحبه روانپزشک تشخیص داده‌شد که از این جامعه، تعداد 45 نفر در ردة سنی 25 الی 45 با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب، و به‌طور تصادفی در سه گروه 15 نفری، دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفته سپس گروه‌های آزمایش به‌مدت 18 جلسه یک‌ساعته، در تمرینات شرکت کردند. پیش و پس از اتمام مداخلة تمرینی، حافظه کاری شرکت‌کنندگان با استفاده از آزمون حافظه کاری N-BACK مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که حافظة کاری در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنی‌داری افزایش یافت. پس می‌توان نتیجه گرفت تمرینات شناختی و بدنی باعث تقویت کارکردهای اجرایی و بهبود حافظة کاری در زنان با اختلال پانیک می‌شود که پیشنهاد می‌شود زنان غیرفعال جهت ارتقاء کارکردهای اجرایی، در ورزش‌هایی مانند ایروبیک که دارای بار شناختی بالایی هستند، شرکت کنند.