نویسندگان | حسن امامی* ، محراب صفری |
---|---|
نشریه | نشریه علمی پژوهشی علوم و فنون نقشه برداری |
ارائه به نام دانشگاه | دانشگاه تبریز |
شماره صفحات | ۱۳۱-۱۵۰ |
شماره سریال | ۹ |
شماره مجلد | ۲ |
ضریب تاثیر (IF) | 0.087 |
نوع مقاله | Original Research |
تاریخ انتشار | آذر ۱۳۹۸ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | الکترونیکی |
کشور محل چاپ | ایران |
نمایه نشریه | Q2 |
چکیده مقاله
هدف از این تحقیق، ارائه روشی تلفیقی از دادههای محیطی، زمینشناسی و تصاویر ماهوارهای در پتانسیلیابی مناطق مستعد آبهای زیرزمینی در دشت ساوه میباشد. شناسایی چنین مناطقی، نیازمند شناخت دقیق عوامل و معیارهای مؤثر بر آن میباشد. برای این منظور، علاوه بر تصاویر ماهوارهای لندست 8، نه لایه اطلاعاتی مرتبط با آبهای زیرزمینی، استفاده گردیدند. سپس، این لایهها با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی در سه حالت مختلف، جهت به حداقل رساندن خطاها، وزندهی شده و با تلفیق لایههای وزندار به روشهای آمار مکانی، نقشه پتانسیل آبهای زیرزمینی در پنج طبقه با پتاسیل خیلیخوب، خوب، متوسط، ضعیف و خیلیضعیف شناسایی و تفکیک گردید. نتایج نشان داد که 50/14 درصد منطقه دارای پتانسیل خیلیکم، 50/7 کم، 21درصد متوسط، 50/34 درصد خوب و 50/22 درصد دارای پتانسیل خیلیخوب میباشند. نتایج همچنین نشان داد، پهنهبندی پتانسیل بالا بیشتر منطبق بر مناطقی با رسوبات آبرفتی درشت دانه و کنگلومرا و پهنههای بدون پتانسیل، منطبق بر مناطقی با سنگهای آتشفشانی و گرانیتی میباشند. برای اعتبارسنجی نتایج، از موقعیت چاههای پیزومتری در سال 1397به تعداد 62 چاه استفاده گردید که دقت 74 درصدی موقعیت چاهها را در مناطق با پتانسیل خیلی خوب نشان داد که بیانگر دقت خوب روش مورد استفاده میباشد. هر چند تعداد کمی از آنها نیز در سایر مناطق قرار داشت که این امر میتواند به علت زیاد بودن شیب این مناطق و رخنمون آب در آن مناطق شده باشند. بر اساس نتایج حاصل، گسترش آبهای زیرزمینی بیشتر در قسمتهای غرب، جنوب غربی، جنوب شرقی و مرکز منطقه مورد مطالعه حاصل گردید.
tags: آب های زیرزمینی، سنجش از دور، سیستم اطلاعات جغرافیایی، روش تلفیقی، دشت ساوه