ارائه یک روش ادغامی از داده های محیطی، زمین شناسی و سنجش ازدور در تحقیقات آب های زیرزمینی: مطالعه موردی دشت ساوه

نویسندگانحسن امامی* ، محراب صفری
نشریهنشریه علمی پژوهشی علوم و فنون نقشه برداری
ارائه به نام دانشگاهدانشگاه تبریز
شماره صفحات۱۳۱-۱۵۰
شماره سریال۹
شماره مجلد۲
ضریب تاثیر (IF)0.087
نوع مقالهOriginal Research
تاریخ انتشارآذر ۱۳۹۸
رتبه نشریهعلمی - پژوهشی
نوع نشریهالکترونیکی
کشور محل چاپایران
نمایه نشریهQ2

چکیده مقاله

هدف از این تحقیق، ارائه روشی تلفیقی از داده­های محیطی، زمین­شناسی و تصاویر ماهواره­ای در پتانسیل­یابی مناطق مستعد آب­های زیرزمینی در دشت ساوه می­باشد. شناسایی چنین مناطقی، نیازمند شناخت دقیق عوامل و معیارهای مؤثر بر آن می­باشد. برای این منظور، علاوه بر تصاویر ماهواره­ای لندست 8، نه لایه اطلاعاتی مرتبط با آب­های زیرزمینی، استفاده گردیدند. سپس، این لایه­ها با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی در سه حالت مختلف، جهت به حداقل رساندن خطاها، وزن­دهی شده و با تلفیق لایه­های وزن­دار به روش­های آمار­ مکانی، نقشه پتانسیل آب­های زیرزمینی در پنج طبقه با پتاسیل خیلی­خوب، خوب، متوسط، ضعیف و خیلی­ضعیف شناسایی و تفکیک گردید. نتایج نشان داد که 50/14 درصد منطقه دارای پتانسیل خیلی­کم، 50/7 کم، 21درصد متوسط، 50/34 درصد خوب و 50/22 درصد دارای پتانسیل خیلی­خوب می­باشند. نتایج همچنین نشان داد، پهنه­بندی پتانسیل بالا بیشتر منطبق بر مناطقی با رسوبات آبرفتی درشت دانه و کنگلومرا و پهنه­های بدون پتانسیل، منطبق بر مناطقی با سنگ­های آتشفشانی و گرانیتی می­باشند. برای اعتبارسنجی نتایج، از موقعیت چاه­های پیزومتری در سال 1397به تعداد 62 چاه استفاده گردید که دقت 74 درصدی موقعیت چاه­ها را در مناطق با پتانسیل خیلی خوب نشان داد که بیانگر دقت خوب روش مورد استفاده می­باشد. هر چند تعداد کمی از آنها نیز در سایر مناطق قرار داشت که این امر می­تواند به علت زیاد بودن شیب این مناطق و رخنمون آب در آن مناطق شده باشند. بر اساس نتایج حاصل، گسترش آب­های زیرزمینی بیشتر در قسمت­های غرب، جنوب غربی، جنوب شرقی و مرکز منطقه مورد مطالعه حاصل گردید.

لینک ثابت مقاله

tags: آب های زیرزمینی، سنجش از دور، سیستم اطلاعات جغرافیایی، روش تلفیقی، دشت ساوه