مدلسازی تبخیر و تعرق بالقوه با استفاده از فراسنج های هواشناسی )مطالعه موردی: حوضه دریاچه ارومیه(

چکیده مقاله

یکی از مدلهای تخمین 0ET که مورد قبول همه هیدرولوژیستها و اقلیمشناسان میباشد، مدل فائو پنمنـ مانتیس )PM56FAO )است. این مدل، علیرغم تخمین دقیق 0ET در اقلیمهای مختلف، محدودیتهایی دارد. از جمله این محدودیتها نیاز به دادههای متنوع هواشناسی از جمله تابش آفتاب، ساعات آفتابی، دمای هوا، رطوبت نسبی، دمای نقطه شبنم، سرعت باد و فشار بخار واقعی است. متاسفانه همه این پارامترهای در جمیع موارد در دسترس نیستند. بنابراین، هدف اصلی این مطالعه یافتن روشی ساده جهت تخمین 0ET با دادههای کم هواشناسی و دقت کافی در حوضه دریاچه ارومیه میباشد. برای این کار از مدلهای هارگریوز، کیمبرلی پنمن، پریستلی تایلور و مدلهای رگرسیونی خطی و غیرخطی استفاده شد. 2 ارزیابی مدلها با سه معیار ضریب تعیین ) R)،جذر میانگین مربعات خطا ( RMSE (و میانگین خطای مطلق ( MAE ( به انجام رسید. نتایج نشان R مدل کیمبرلی- پنمن بیش از 1/109 به دست آمده است. در حالی که این رقم 2 داد که میانه مقادیر برای مدلهای PT و HG بترتیب معادل 1/115 و 1/0 بهدست آمد. در مدلHG میانه مقادیر RMSE حدود 1/1 )میلیمتر بر روز( بود این رقم برای مدلهای KPM و PT بهترتیب، حدود 0/3 و 5/0 )میلیمتر بر روز( بود. میانه آماره MAE ایستگاههای منتخب، برای مدل KPM از 0 )میلیمتر بر روز( نیز کمتر بود. این رقم در مورد مدل HG حدود 1/5 )میلیمتر بر روز( و برای مدل PT بیشتر از 0/2 )میلیمتر بر روز( بود. بنابراین، با توجه به معیار MAE نیز مدل HG مناسبتر از R معادل 2 مدلهای دیگر تشخیص داده شد. مدل رگرسیون خطی با 5 متغیر )Wind ,Tmax )دارای میانه مقادیر 1/00 در بین سایر مدلها مناسبتر و دقیقتر میباشد.