بیمه شاخص دمای محصول گندم در شهر تبریز

چکیده مقاله

در این تحقیق، سعی شد ضمن بررسی رابطه بین نرخ کاهش عملکرد گندم و شاخص دما در شهرستان تبریز، بیمه شاخص دما برای محصول گندم دیم و آبی ارایه شود. بدین منظور، ابتدا ایستایی متغیرها با استفاده از آزمون ADF و GLS-DF بررسی شد که نتایج حکایت از آن داشت که سریهای عملکرد گندم دیم و آبی جمعی از درجه یک، (1)I میباشند. نتایج روندزدایی داده های عملکرد محصولها نشان داد عملکرد تصادفی مربوط به تغییرات آب و هوا برای هر دو محصول گندم دیم و آبی صعودی بوده و برای محصول گندم آبی بیشتر از گندم دیم است. برای محاسبه شاخص خسارت دمای باال، دمای بحرانی بیشینه روزانه 23 و دمای میانگین روزانه، 32 درجه سلسیوس در نظر گرفته شد و برای محاسبه شاخص خسارت دمای پایین، دمای بحرانی C-01° انتخاب گردید. نتایج حاصل از رگرسیون نرخ کاهش عملکرد نشان داد که شاخص خسارت دمای پایین اثر معنیداری بر کاهش عملکرد محصول دارد. در نهایت، نرخ حق بیمه برای بیمه شاخص دما از روش تحلیلی Burn محاسبه شد. این نرخ حق بیمه منصفانه در سطح کاستنی 2/5 درصد، برای گندم دیم و آبی به ترتیب برابر 2/44 و 3/25 درصد به دست آمد که در مقایسه با نرخ حق بیمه برای برنامه بیمه تولید در حال اجرا برای گندم دیم برابر 2/24 درصد و برای گندم آبی 3/10 درصد میتوان نتیجه گرفت نرخ حق بیمه محاسبه شده، مناسب میباشد. لذا پیشنهاد میشود با توجه به شرایط خطرپذیری  دما در شهرستان تبریز، صندوق بیمه محصولهای کشاورزی اجرای بیمه شاخص دما را در اولویت برنامههای خود قرار دهد.