اثر زلزله‌های نزدیک گسل‌ و دور از گسل بر روی پل‌های بتنی یکپارچه بیه‌دار

چکیده:

پل­های بیه­دار بیشتر در طراحی بزرگراه­ها و معابر شهری استفاده می­شوند. زمانی که امکان عبور مسیر جاده به صورت مستقیم از روی موانع نباشد، استفاده از هندسه بیه دار اجتناب ناپذیر است. زاویه بیه باعث ایجاد پیچش در پایه پل­ها می­شود که در هنگام مدل­سازی و طرح لرزه­ای، این موضوع باید مد نظر قرار گیرد. پل یکپارچه نوعی از پل است که در آن عرشه به صورت یکپارچه و صلب به کوله­های انتهائی متصل می­شود. در پل یکپارچه هیچ درز انبساطی در داخل عرشه در نظر گرفته نمی­شود. بار زلزله نقش تعیین­کننده­تری در بین بارهای وارد شده به پل یکپارچه دارد. بررسی­هایی که تاکنون بر روی عملکرد پل­های بیه­دار و یکپارچه در اثر بار­های زلزله انجام شده، مجزا از هم می­باشد. در این تحقیق رفتار پل­های یکپارچه بیه­دار (به صورت همزمان) تحت اثر بار­های زلزله­های نزدیک و دور از گسل بررسی شده است. به این منظور مدل­سازی و تحلیل دینامیکی پل موردی با زوایای بیه 0، 10، 20 و 30 درجه در نرم­افزار Csi Bridge انجام شد.

نتایج به دست آمده نشان داد که در تمامی زوایا (0، 10، 20، 30)، بین تمامی زلزله­های نزدیک گسل، زلزله طبس بیشترین مقدار متوسط دوران طولی عرشه و بین تمامی زلزله­های دور از گسل، با تفاوت بسیار اندکی زلزله لندرز بیشترین مقدار متوسط دوران طولی عرشه را دارد. در حالت کلی با مقایسه متوسط دوران طولی عرشه پل برای زلزله­های نزدیک و دور از گسل، زلزله­های نزدیک گسل متوسط دوران طولی بیشتری نسبت به زلزله­های دور از گسل به عرشه پل وارد می­کنند.