بررسی فرضیه چرخ دنده ای دوزنبری در ایران با استفاده ازسه رویکرد ARDL ، BMA_ADL و LSTM

مصرف خصوصی به عنوان باثبات‌ترین و مهمترین جزء تولید ناخالص داخلی محسوب شده و نقش مهمی در اقتصاد ایفا می‌کند. براساس نظریه‌های مصرف، چگونگی شکل تابع مصرف در کوتاه‌مدت و بلندمدت موجب تغییر ضرایب فزاینده‌ کلان می‌شود؛ که این امر به نوبه خود بر نحوه اثرگذاری سیاست‌های کلان بر متغیرهای کلان اقتصادی موثر است. در این راستا، در پژوهش حاضر سعی شده است با استفاده از داده‌های سری زمانی اقتصاد ایران طی سال‌های 1976-2020، فرضیه الگوی مصرف چرخ دنده‌ای دوزنبری مورد آزمون تجربی قرار گیرد. برای این منظور، از سه روش؛ مدل خودرگرسیونی با وقفه‌های توزیع شده، مدل میانگین گیری بیزین خود رگرسیون با وقفه‌های توزیع شده، روش یادگیری عمیق ماشینی )حافظه طولانی کوتاه‌مدت( استفاده شده است. نتایج به دست آمده از هر سه روش نشان می‌دهد که این فرضیه در ایران سازگار نیست. به بیان دیگر، شواهد تجربی تحقیق نشان می‌دهد برخلاف نظریه دوزنبری، شیب تابع مصرف در کوتاه‌مدت بیشتر از شیب تابع بلندمدت بوده و ضرایب فزاینده سیاست‌های مدیریت تقاضا در کوتاه‌مدت بیشتر از بلندمدت است. این نوع الگوی رفتاری مصرفی خانوارهای ایرانی را می‌توان رفتار احتیاطی نامید.
طبقه بندی JEL :
E21, C11, E2,C5