تعیین میزان گسترش ترکیبات نفتی آروماتیک ناشی از نشت بنزین در محدوده چاه شماره ۷ شازند و نقش مخروط افت چاه در گسترش آلودگی

چکیده مقاله

امروزه آلودگی منابع آب های زیرزمینی به ویژه آلودگی نفتی ناشی از پتروشیمی و پالایشگاه ها که پتانسیل نشت آلودگی بالایی دارند یکی از دغدغه های اصلی بشر می باشد. در پژوهش حاضر، قسمت های شمالی دشت شازند، توابع استان اراک، که محدوده ای با مراکز صنعتی متراکم می باشد به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده است تا آلودگی نفتی ناشی از نشت بنزین در امتداد خط لوله 21 اینچی ملایر-همدان که در بالادست چاه شماره 6 دشت شازند قرار دارد، مورد بررسی قرار گیرد. پس از قطع نشت آلودگی به منظور تعیین وضعیت آلودگی در منطقه، نقاطی جهت حفر چاه پایش در جهت جریان انتخاب گردید و پس از حفاری چاه های پایش، اقدام به نمونه برداری در طی دو مرحله (مرداد و اسفند 1399) گردید. نتایج آنالیز نمونه ها، نشان داد که آلودگی از نوع بنزین می باشد. همچنین نبود آلودگی در برخی از چاه های پایش حاکی از آن بود که آلودگی گسترش چندان نداشته است و ابر آلودگی به ترتیب در چاه های پایش MW4, PB3, MW6, MW5 با غلظت های 156 ،2407/2 ،1214/6 ،6212/5میکروگرم بر لیتر و در چاه شماره 6 با غلظت 174/2میکروگرم بر لیتر گسترش پیدا کرده است. در واقع ابر آلودگی در طی مدت نشت به سمت پایین دست دشت، در حدود 24 هکتار پیشروی کرده است ولی مخروط افت ایجاد شده در نتیجه برداشت زیاد برای مصارف صنعتی مانع از گسترش زیاد آلودگی در این منطقه گردیده است. با توجه به تاثیر ضریب ذخیره و عمق آب زیرمینی، این آلودگی در حدود 175هزار مترمکعب از آبخوان را دربرگرفته است.