نویسندگان | عبدالرضا واعظی هیر- فاطمه صفری- ابراهیم اصغری کلجاهی |
---|---|
نشریه | زمین شناسی کاربردی پیشرفته |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۱۳۹۴-۱۲-۰۳ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
پالایشگاه تبریز و مجتمع پتروشیمی تبریز به عنوان دو مجتمع عظیم که با آلاینده های خطرناک سروکار دارند، همواره پتانسیل نشت آلاینده های هیدروکربنی را در محیط زیست دارند. پس از ورود آلاینده های نفتی به آب زیرزمینی سؤال مهم این خواهد بود که آیا این آلاینده ها به صورت طبیعی توسط آبخوان قابل تجزیه هستند و یا نیاز به پاکسازی فعال خواهد بود؟ در این پژوهش، وضعیت آبخوان منطقه برای تجزیه زیستی آلاینده های هیدروکربنی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از آب زیرزمینی منطقه نمونه برداری صورت گرفته و علاوه بر هیدروکربن های نفتی، پارامترهای هیدروشیمیایی، عناصر اصلی، فلزات سنگین و مواد مغذی مورد آنالیز قرار گرفت. در بررسی قابلیت تجزیه زیستی آلاینده توسط باکتری ها در شرایط هوازی و بی هوازی، باتوجه به مقادیر به دست آمده، شرایط آبخوان منطقه برای زیست پالایی آلاینده های نفتی به روش هوازی کاملاً مساعد بوده و می توان امیدوار بود که بخشی از آلاینده هایی که از هیدروکربن های سبک تشکیل شده اند، توسط باکتری های موجود در آبخوان منطقه به طور طبیعی پاکسازی خواهند شد.