ارزیابی آسیب پذیری آبخوان آزاد دشت تبریز

چکیده مقاله

رفع آلودگی آبهای زیرزمینی هزینه زیادی دارد از این رو لازم است از روش مناسبی بـرای پیشـگیری از آلـودگی اسـتفاده شـود. یکـی از راه هـای جلوگیری از آلودگی منابع آبهای زیرمینی، شناسایی نواحی مستعد در برابر آلودگی های سطحی می باشد. به همین منظور جهـت پتانسـیل یـابی آلـودگی منابع آب زیرزمینی در دشت تبریز از مدل دراستیک (DRASTIC) استفاده و نقشه آسیب پذیری آبخوان در مقابل آلودگی تهیه شد. نقشه پهنـه بنـدی آسیب پذیری برگرفته از نتایج، نشان می دهد که 55/84 درصد از منطقه دارای اندیس دراستیک بـین (120-140) بـوده کـه از لحـاظ آسـیب پـذیری در محدوده کم تا متوسط قرار می گیرد و به ترتیب 21/81 ،22/08 و 0/26 درصد در محدوده متوسط تا زیاد، کم و زیاد قرار دارند. با تحلیل حساسـیت بـه روش حذف پارامتر و نیز تحلیل حساسیت به روش تک پارامتری، میزان تأثیرگذاری هر کدام از پارامترها در آلوده سازی آبخوان مورد ارزیـابی قـرا گرفتنـد. نتایج هر دو تحلیل نشان می دهند که مهمترین پارامتر تأثیرگذار بر شاخص آسیب پذیری، عمق سطح آب می باشد. با همپوشانی نقشه کاربری اراضـی و نقشه آسیب پذیری ،DRASTIC نواحی دارای آسیب پذیری متفاوت، تحـت خطـر آلـودگی ناشـی از کشـاورزی، مشـخص گردیـد و در نهایـت نقشـه پراکندگی مقادیر نیترات و مدل SINTACS نیز نتایج حاصل از مدل را تایید می کند.