بررسی نفوذپذیری پی و تکیه گاه های سد خاکی قوسی آغ چای

چکیده مقاله

 سد آغ چای در استان آذربایجان غربی و در 45 کیلومتری شهرستان خوی واقع شده است. این سد که یک سد خاکی قوسی با هسته ی رسی است  بر روی رودخانه آغ چای و بر روی آهک های مرجانی، مارن و مارن های ماسه ای سازند قم مربوط به دوره الیگو-میوسن  ساخته شده است. از 31  حلقه گمانه موجود در منطقه 16 گمانه در جناح چپ،11 گمانه در جناح راست و 4 گمانه در بستر رودخانه حفر گردیده است و مجموعا  339 آزمایش لوژان صورت گرفته است. در حین مغزه گیری آزمایش تعیین کیفیت توده سنگ(RQD) نیز انجام گرفته که نتایج حاکی از آن است که کیفیت توده سنگ در جناح چپ ضعیف تا متوسط بوده و در جناح راست از عمق 60 متر به بعد در رده ی متوسط قرار می گیرد و بهتر از جناح چپ است و در بستر رودخانه تا عمق 30 متر کیفیت توده سنگ ضعیف و از 30 متر بیش تر کیفیت توده سنگ در رده ی متوسط تا خوب دسته بندی می شود .براساس نتایج حاصل از بررسی های زمین شناختی و ژئوتکنیکی انجام شده در ساختگاه سد و مدل هیدروژئولوژیکی تهیه شده پنج منطقه (زون) با نفوذپذیری متفاوت در محور سد وجود دارد که آزمایش های نفوذپذیری در تکیه گاه راست بیانگر این مطلب است که در 20 متری بالایی توده سنگ، بدلیل ارتباط آسان تر شبکه درز و ترک ها با یکدیگر و احتمالا بازشدگی بیشتر در نزدیکی سطح زمین، نفوذپذیری توده سنگ عمدتا زیاد است و هر چه عمق افزایش می یابد از نفوذپذیری کاسته شده و نفوذپذیری ها تابعی از درز وترک های باز و یا زون های خرد شده موضعی می شوند.در تکیه گاه چپ نتایج آزمایش های نفوذپذیر نشان دهنده آن است که در 25 متری بالایی توده سنگ های آهکی نابرجا بدلیل ارتباط آسان تر فضای بین قطعات سنگی نفوذپذیری توده عمدتا زیاد می باشد ولی با افزایش عمق از نفوذپذیری کاسته می شود.