| نویسندگان | مهری تبرمایه- عبدالرضا واعظی هیر |
|---|---|
| همایش | سی و دومین گردهمایی و نخستین کنگره بین المللی تخصصی علوم زمین |
| تاریخ برگزاری همایش | ۱۳۹۲-۱۱-۲۷ |
| نوع ارائه | پوستر |
| سطح همایش | داخلی |
چکیده مقاله
یکی از راه کارهایی که امروزه در کشورهای پیشرفته برای حفاظت از سفره های آب زیرزمینی به کار می رود، جلوگیری و پیشگیری آبخوان از آلوده شدن می باشد. به همین دلیل ارزیابی آسیب پذیری آب های زیرزمینی یکی از فاکتورهای مهم در تصمیم گیری های مدیریتی می باشد. نقشه آسیب پذیری برای نشان دادن نواحی با بیشترین پتانسیل آلودگی آب های زیرزمینی با توجه به شرایط هیدروژئولوژیکی و فعالیت های انسانی طراحی شده است. بر این اساس در این پژوهش جهت شناسایی نواحی آسیب پذیر آبخوان دشت تبریز در برابر آلودگی و تهیه نقشه آسیب پذیری از روش SI و SINTACS استفاده شد و با کمک لایه های تهیه شده مناطق مستعد به آلودگی در هر دو روش مشخص گردید. نتایج حاصل از دو روش نشان داد که بیشترین مساحت محدوده مورد مطالعه در مدل SINTACS مربوط به رده متوسط، و در مدل SI مربوط به رده زیاد می باشد و در حالت کلی اکثر مناطق شرق و شمال شرقی محدوده مورد مطالعه آسیب پذیرتر از سایر نواحی آن می باشد. به منظور حصول اطمینان از کارکرد روش های مورد استفاده، همبستگی بین لایه نیترات و نقشه های آسیب پذیری مدل های یاد شده محاسبه گردید و با توجه به ضریب همبستگی محاسبه شده برای مدل SI واسنجی صورت گرفت و ضرایب پارامترهای آن تصحیح شد. بر اساس ضریب همبستگی بیشترین ضریب همبستگی با یون نیترات مربوط به مدل SI اصلاحی بوده (r=0/126) که نماینده کارامدتر بودن این روش در تعیین مناطق آسیب پذیر در دشت می باشد. براساس نقشه این روش 44/16 ،2/22 و 22/6 درصد از وسعت دشت به ترتیب در محدوده های آسیب پذیری کم، متوسط و زیاد قرار می گیرد.