بررسی زمین شناسی مهندسی و خطر روانگرایی خاک شرق میاندوآب
چکیده:
شهر میاندوآب در شمال غربی ایران و در مجاورت زرینه رود قرار دارد. منطقه میاندوآب در زمینی با شیب کم واقع شده و با خاکهای آبرفتی پوشیده شده است. با توجه به این که شهر میاندوآب به سمت شرق در حال توسعه بوده و در این قسمت پروژههای مهم صنعتی و تولیدی احداث شده است، لذا شرایط زمین شناسی مهندسی و ژئوتکنیکی شرق شهر بررسی شده و خطر روانگرایی خاک مطالعه گردیده است. در این محدوده از سطح زمین تا عمق حدود 8 متری از خاکهای ریزدانه و در ادامه از تناوب خاکهای ریزدانه و درشت دانه (شن و ماسه) تشکیل شده است. برخی لایههای ماسهای موجود سست بوده و مستعد روانگرایی هستند. عمق آب زیرزمینی در این محدوده شهر بین 5 تا 15 متر متغیر بوده و با توجه به بالا بودن خطر زلزله، خطر وقوع روانگرایی خاک در برخی قسمتهای شهر جدی است.
در شرق میاندوآب سایت بیمارستان 350 تختخوابی در حال مطالعه و احداث بوده و برای این منظور 16 گمانه حفاری شده است. بر اساس حفاری گمانهها، لایههای زمین تا عمق 6 تا 8 متری ریزدانه بوده و سپس لایههای شنی و ماسههای تا عمق 18 متری قرار دارد که با توجه به اعداد نسبتاً پایین SPT خطر روانگرایی در طی زلزلههای قوی وجود دارد. علاوه بر این پروژه، گزارش مطالعات ژئوتکنیکی چند پروژه دیگر در شرق این شهر نیز مطالعه شده است.
لایه های خاک ریزدانه با طبقه بندی CL در گمانه ها در عمقهای بین 2 تا 10 متری و لایه های ماسهای با طبقه بندی SM از 2 متری تا عمقهای بیش از 20 متری مشاهده شده است. به صورت کلی اصلی ترین گروههای خاک منطقه CL و SM می باشند و این دو نوع به صورت متناوب تا عمق حدود 10 متری قابل مشاهده بوده و پس از آن غالباً صورت خاکهای درشت دانه دیده می شوند. در ادامه در عمقهای بالای 30 متری لایه های سنگی از جنس مارن و سیلتستون شناسایی شده است. مطابق نقشه همتراز آب زیرزمینی که بر اساس اطلاعات گمانههای گردآوری شده ترسیم گردیده است، جهت جریان آبهای زیرزمینی منطقه شرق میاندوآب از جنوب به سمت شمال غرب است.
در این تحقیق ابتدا زمین شناسی مهندسی و لرزه خیزی شرق میاندوآب بررسی شده و سپس با جمع آوری اطلاعات ژئوتکنیکی و لاگ گمانهها، پتانسیل روانگرایی خاک با روشهای مختلف بررسی گردیده است. برای این منظور از محاسبات دستی و نرم افزاری استفاده شده است. بر اساس آئین نامه طراحی ساختمانها در برابر زلزله (استاندارد 2800) منطقه میاندوآب در پهنه با خطر نسبی متوسط واقع شده و شتاب مبنای طرحg 25/0 می باشد. بر اساس اطلاعات ژئوتکنیکی برای 15 نقطه در شرق میاندوآب پروفیل ژئوتکنیکی تهیه شده و تحلیل روانگرایی با روشهای مختلف مانند Iwasaki و Idriss and Boulanger بر روی این پروفیلها انجام شده و نقشه های پهنه بندی خطر روانگرایی با GIS تهیه شده است. بر اساس روش Iwasaki بخشهای مرکزی در شرق میاندوآب دارای خطر روانگرایی (PL) نزدیک به 5 است که نشانگر خطر روانگرایی متوسط است. در بخشهای شمالی و جنوبی شرق میاندوآب به دلیل وجود خاک مناسب از نظر مقاومت و بالا بودن سطح آب زیرزمینی، احتمال روانگرایی پایین است. البته در زلزله های قوی و شتابهای بالا به عنوان مثال شتاب g30/0 احتمال وقوع روانگرایی وجود دارد. به طور کلی با شتاب زلزله g25/0 در نقاط مرکزی محدوه مورد مطالعه، خاک قابلیت روانگرایی قرار دارد و در زلزله های با بزرگی بیش از 7 با خطر روانگرایی قابل توجهی مواجه هستیم.
ندارد
فایل پایاننامه
لینک دانلود فایل