نویسندگان | آرمین مظفربگی- ابراهیم اصغری کلجاهی- محمد آذرافزا |
---|---|
همایش | چهل و دومین گردهمایی علوم زمین |
تاریخ برگزاری همایش | ۱۴۰۲-۱۲-۱ |
محل برگزاری همایش | تهران |
ارائه به نام دانشگاه | دانشگاه تبریز |
نوع ارائه | پوستر |
سطح همایش | داخلی |
چکیده مقاله
امروزه به دلیل ساخت و ساز و توسعه شهری، مناطقی از اطراف شهرهای قدیمی در حال صنعتی سازی و گسترش می باشند، بر این اساس بررسی مخاطرات ژئوتکنیکی امری مهم می باشد. شهر میاندوآب یکی از شهرهای شمال غربی در آذربایجان غربی و کنار رودخانه زرینه رود واقع شده است. بخش شرقی این شهر با ساخته شدن کارخانجات و اماکن مهم دیگری همچون بیمارستان در حال توسعه به دلیل زلزله خیز بودن شمالغرب ایران، بررسی مخاطرات احتمالی حاصل از زلزله مانند روانگرایی که خسارت ناشی ازآن بسیار زیان بار می باشد، امری ضروری است. بررسیها نشان داد که لایههای خاک ریزدانه با طبقهبندی CL و لایههای ماسهای با طبقهبندی SM در منطقه قابل مشاهده هستند. لایههای سنگی از جنس مارن و سیلتستون در عمقهای بالای 30 متر شناسایی شدهاند. جریان آب زیرزمینی در منطقه شرق میاندوآب از جنوب به سمت شمال غرب است. با استفاده از اطلاعات ژئوتکنیکی و لاگهای گمانهها، پتانسیل روانگرایی خاک بررسی شده است. بر اساس آئین نامه طراحی ساختمانها در برابر زلزله (استاندارد 2800) منطقه میاندوآب در پهنه با خطر نسبی متوسط واقع شده و شتاب مبنای طرحg 0.25 میباشد. اطلاعات ژئوتکنیکی در شرق میاندوآب پروفیل تهیه شد و تحلیل روانگرایی با روش Iwasaki بر روی این پروفیلها انجام شده و نقشه های پهنه بندی خطر روانگرایی با GIS تهیه شده است. بخشهای مرکزی در شرق میاندوآب دارای خطر روانگرایی (PL) نزدیک به 5 است که نشانگر خطر روانگرایی متوسط است. در بخشهای شمالی و جنوبی شرق میاندوآب به دلیل وجود خاک مناسب از نظر مقاومت و بالا بودن سطح آب زیرزمینی، احتمال روانگرایی پایین است. البته در زلزله های قوی و شتابهای بالا به عنوان مثال شتاب g0.3 احتمال وقوع روانگرایی دارد. به طور کلی با شتاب زلزله g0.25 در نقاط مرکزی محدوه مورد مطالعه، خاک قابلیت روانگرایی قرار دارد و در زلزله های با بزرگی بیش از 7 با خطر روانگرایی جدی مواجه هستیم.
کلید واژه ها: میاندوآب- روانگرایی خاک