نویسندگان | عباس عباسزاده |
---|---|
نشریه | دوفصلنامه علمی تخصصی نشریه علامه |
ارائه به نام دانشگاه | دانشگاه تبریز |
شماره صفحات | ۴۹ |
شماره مجلد | ۳۴ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۱۳۹۰-۱۱-۰۱ |
رتبه نشریه | علمی - تخصصی |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
شکی نیست که هدف از زندگی، زندگی کردن هدفمند است؛ اما این که زندگی هدفمند چیست؟؛ انسانها چه هدفی دارند؟؛ چه هدفی باید داشته باشند؟؛ داستان پرماجرائی دارد. انسان از دیر باز با سوال مهم و سخت «چیستی زندگی و هدف آن» مواجه بوده است؛ پرسشی پر پاسخ و یا بهتر است بگوئیم: بی پاسخ و همچنین معنا و هدفی مورد نظر ماست که تحمل رنجها و قبول سختی ها را توجیه کند و مشخص سازد که من از زندگی چه می خواهم؟ و یا بهتر بگویم: زندگی از من چه می خواهد؟ تا دیگر در وجود خود جای خالی احساس نکنم. انسان در برابر این پرسشها، گاهی با پاسخهای سطحی از آن عبور می-کرده و گاهی با تعمق به بررسی آن می پرداخته است؛ اما تلاشهای او برای پیدا کردن هدف زندگی در داخل طبیعت هرگز به جایی نرسیده و می بایست برای تبیین معنی حقیقی زندگی به ماوراء طبیعت نظر انداخت. ماورایی که غایت است و زندگی مادی، مسیر نیل به آن بشمار می آید و بدیهی است که تا مقصد، معین نشود، مسیر معنا پیدا نمی کند و پیش از همه باید مبدا روشن باشد. به عبارت دیگر، ایمان به مبدا و معاد در معنی دار کردن زندگی شرط لازم و کافی است. ما در این مقاله در صددیم ضمن تعریف زندگی به تبیین غایت آن بپردازیم.
tags: زندگی ، فلسفه حیات ، دیانت ، عبادت ، تقرب